Woensdag is een ietwat onwezenlijke dag geworden doordat ik in de nacht van dinsdag op woensdag zo goed als geen oog heb dicht gedaan. Dat had natuurlijk met de terugkomst van Antonio te maken maar ook omdat er weer emails waren gekomen met pogingen op mijn gemoed te werken. Zo kom je er natuurlijk niet los van. Omdat ik wist dat het geen nut zou hebben op bed te blijven liggen heb ik die nacht mijn huis maar opgepoetst, het was hard nodig en zodoende hebben die ueren in ieder geval nog iets nuttigs opgeleverd. Zoals gezegd heb ik afgelopen zaterdag alle spullen afgegeven van de website en daar kunnen ze dus duidelijk niet mee uit de voeten. In plaats van me direct te vragen of ik die nog wil onderhouden, komen er nu emails met bijvoorbeeld: "I have a lot to learn." en "Obviously, I shall struggle to update the website, but it would be unfair for me to expect you to carry on servicing the website after offending you."en "You are not my enemy and I hope you will still be friends with us." Op deze misselijk makende manier gooien ze alleen hun ruiten nog maar verder in en zakt mijn broek wat hen betreft nog verder af. Door de slapeloze nacht was het weerzien met Antonio ook wat onwezenlijk en mat maar ook goed, hij had namelijk de nacht daarvoor ook niet kunnen slapen omdat hij de avond ervoor met de laatste trein naar Sevilla moest om zodoende het eerste vliegtuig naar hier te kunnen halen. Ik heb het idee dat er meer rust tussen ons is, in ieder geval bij mij. Het leek er zelfs op dat ik nu rustiger was als hij. Vanmiddag gaan we samen eten en zal het wel levendiger zijn nu we bijgeslapen zijn en de eerste shock achter de rug is.