Mijn vermoedens en hoop zijn bewaarheid, Antonio en ik zijn een stuk dichter bij elkaar gekomen en daardoor is er nu rust tussen ons. Het is een hemelsbreed verschil met voor de vakantie. We hebben gisteren een heerlijke middag gehad, hebben voortreffelijk gegeten bij "El Caracol" in Arrecife en op een goeie en vooral open manier met elkaar gepraat. Het weer was gisterochtend een stuk minder, het was bewolkt met een fris windje maar dat paste wel bij de stemming, die vooral bepaald werd door de spanning vanwege de onzekerheid hoe het nou echt aan zou voelen tussen ons na die ruim twee maanden. Misschien heel symbolisch maar toen ik Arrecife in reed op weg naar Antonio brak de zon door en was het weer als vanouds warm. Nou voelde ik me al lang erg goed en rustig, maar door de ontwikkelingen van de laatste tijd, de goeie nieuwe start van Tom, de ontmoeting met Barbara, de aftocht van Casa Kernow, de terugkeer en goeie ontwikkelingen met Antonio is er per keer nog meer rust en vertrouwen in me gekomen en ik heb geen haast meer. Het plafond lijkt telkens bereikt, maar ieder keer wordt het verlegd. Misschien is er gewoon wel geen. No se. Morgen en zondag zal er, net zoals de afgelopen weken, geen log zijn. Ik ben nu natuurlijk helemaal aangewezen op het internetcafe en dat is alleen op werkdagen open. Ook dat voelt stukken beter, ik ben nu niet meer afhankelijk van wat dan ook van een ander maar betaal nu gewoon voor de service. Het is trouwens ook heerlijk om een paar dagen niet op internet te kunnen en geen emails op te kunnen halen, ook weer een stuk relaxter en minder dwangmatig.