Ondertussen zijn Daisy en Raymond al een dag of drie hier, we hebben veel tijd samen doorgebracht en het is heerlijk ontspannen, open en zonder verplichtingen. Raymond en ik hebben gistermorgen een uurtje getennist en willen dat donderdag weer gaan doen. Of er tussen ons nog een soap in zit weet ik nog niet, we willen er morgen voor gaan zitten of we niets iets kunnen bedenken of in scene kunnen zetten. Anders wordt het hier natuurlijk ook maar saai met al dat positiefs, nietwaar? Antonio en ik communiceren nog steeds, hij begint van lieverlee wat meer van zichzelf te laten zien. Hij denkt vooral veel voor mij, spreekt me aan op mijn gedrag en probeert alle knelpunten op mijn bordje leggen, Hij heeft deels gelijk maar het is (nog) niet echt opbouwend en hij gaat (nog) niet echt bij zichzelf te rade, maar er is in ieder geval weer een begin. Ik heb daarom nog eens geprobeerd het tij te keren door hem duidelijk te maken dat ik die kant niet op wil, ik wil iets opbouwends en daar hoort openhartigheid en vooral communiceren bij. Of hij die boodschap begrijpt en daar dus al aan toe is weet ik nog niet en dat maakt me ook eigenlijk op het ogenblik niet uit. Met mij gaat het goed en het is tenslotte zijn chaos. De Casa Kernow soap kreeg gisteren ook weer een staartje, ik kreeg namelijk weer een mail van Ailsa waarin ze meedeelt dat ze de site bij een ander onder willen brengen en daarvoor mijn toestemming willen. In eerste instantie heb ik nog even gedacht ze een rekening te sturen voor het copyright van mijn foto's, maar heb nu zoiets van prima hoor, laat maar titte want dan kan het boek definitief dicht. Het is nu helemaal duidelijk waar het al die tijd om is gegaan en laat ze er gelukkig mee zijn. Het gaat me dus alles bij elkaar erg goed, ik heb afstand kunnen nemen van alles wat dreigde onrust in mijn leven te brengen en heb nu heel erg leuke dingen omhanden en hetzelfde in het vooruitzicht. Nog ruim een week en dan ben ik weer een paar weken in Nederland waar ik ontzettende zin in heb en naar uitkijk.