Gisteren, dinsdag, is uiteindelijk weer een rustige dag geworden. Aanvankelijk leek het daar niet op, want er waren gistermorgen weer een paar pusherige mails met betrekking tot Casa Kernow. Ze blijven me lastig vallen en daardoor onrustig maken en dat accepteer ik dus niet. Ik heb ze daarom op een correcte maar besliste manier gebounced. Het was vooral vervelend omdat gistermiddag de cursus Spaans begon waar ook Ailsa zich voor ingeschreven had. Ze hadden me door hun mails even weer boven op de kast maar zo wilde ik dus niet van start gaan. Toen ik bij het schoolgebouw kwam werd ik ook in eerste instantie totaal genegeerd maar ben zelf op haar afgestapt om goeiedag te zeggen en heb het daarbij gelaten. Na afloop van de cursus wachtte ze me op om te vragen hoe het met me ging en heb ik een kort oppervlakkig praatje met haar gemaakt. Ik was daarom weer dik tevreden over mezelf, over de boosheid van die morgen had ik me duidelijk heen kunnen zetten en op deze "vriendelijke" manier met elkaar omgaan vind ik prima, het is dus goed zo! Op andere gebieden zijn er nog veel positievere ontwikkelingen te melden. Ik hoorde namelijk afgelopen weekend dat er in ons gebouw nu mensen zijn met een vaste telefoonaansluiting. Dat betekent dus dat ik nu ook een nieuwe aanvraag in kan dienen. Omdat ik de eerste twee weken weg ben wacht ik daar maar mee tot ik terug ben. Want als het hier eenmaal loopt, dan loopt het ook echt gesmeerd. Binnen een paar dagen na de aanvraag staan ze blijkbaar al bij je op de stoep om de boel aan te sluiten. Na de vakantie dus eindelijk weer internet en email thuis hoop ik. Ik blijf maar met twee woorden spreken, je weet het tenslotte maar nooit.