September komt in zicht, dat betekent het einde van een lange zeer zinvolle vakantie en van nog veel meer. Tom gaat studeren, ik zelf begin aan de officiele opleiding Spaans, Antonio komt terug wat meer duidelijkheid zal geven en, na mijn terugkomst uit Nederland eind september, is het in mijn ogen ook tijd om weer serieus met werk aan de slag te gaan, de draad weer van lieverlee op te pakken. Voor mezelf is het duidelijk een einde van een tijdperk, een tijdperk van dingen uit mijn verleden uitpluizen en op een rij zetten om op een goeie manier aan de rest van mijn leven te kunnen beginnen. Er is me, vooral de laatste maanden, weer veel meer duidelijk geworden. Mede dankzij Antonio heb ik een paar heel belangrijke blinde vlekken bloot kunnen leggen die onder andere medeoorzaak waren van veel van de sores uit mijn verleden. Mijn eigen plaatje en de roots van bepaalde tegenstrijdigheden in me waren al langer duidelijk en heb daar ook vrede mee. Het introverte, beschouwende, rationele, emotiearme en gelatene in me, wat tot voor een jaar of vijftien de bovenhand voerde, komt van mijn vaderskant van de familie. Als reactie hierop heb ik na de omslag een hele tijd alleen op mijn gevoel geleefd en me er vaak door laten meeslepen. Het extroverte, temperamentvolle, impulsieve, onrustige en controlerende hierin komt van de kant van mijn moeder. Er zijn onder andere dingen gezegd en gedaan zonder er eerst goed over nagedacht te hebben, ge(ver)oordeelt voordat alle kanten van de medaille duidelijk waren en me bemoeit met andermans zaken en leven terwijl ik meer dan genoeg aan mezelf had. Ik nam geen echte standpunten in maar zwalkte, draaide om de pot heen, heb heel veel geslikt en weggestopt en me in allerlei bochten gewrongen voor de lieve vrede, om de schijn op te houden, om te beschermen, onder het mom van ongerust maken of om wat voor reden dan ook. Terwijl het er in feite op neer kwam dat ik mezelf en de ander niet serieus nam en niet voor vol aanzag, hen niet accepteerde en respecteerde zoals ze waren. Voor mijn gevoel heb ik nu uit allebei het beste te pakken en kan ik verder op pad met de voor mij goeie mix, met mezelf. Vandaar dat ik heel veel vertrouwen heb in de her/doorstart, een nieuwe start waar ik vooral in geloof en dat is volgens mij de beste garantie voor succes. Maar eerst nog een paar weken bewust onbewust genieten.