Om nog eens terug te komen op het probleem van Antonio waar ik het in mijn vorige log al over had. De seleciecriteria bij het bepalen welke leraren er het volgende jaar weer terug mogen komen zijn ook niet echt geruststellend. Het is namelijk de bedoeling dat je jezelf ieder jaar weer inschrijft bij een centraal overkoepelend orgaan voor al de zeven Canarische eilanden. Je komt dan in volgorde van inschrijving per vak op een lijst. Of je dan het volgend jaar weer in aanmerking komt voor een baan hangt volledig af van de plaats die je hebt op die lijst. Met kwaliteit, ervaring enz wordt dus totaal geen rekening gehouden. Bovendien kun je op een van de andere eilanden ingeloot worden. In mijn ogen een hele slechte en ongezonde regeling, in alle opzichten en voor alle betrokkenen. Antonio zegt ook dat de kwaliteit van het onderwijs sinds het invoeren van deze regeling sterk achteruit is gegaan. En uiteindelijk is onderwijs toch de basis voor een goed draaiende en gezonde maatschappij. Het lijkt ook hier wat dat betreft dus Nederland wel. Om de haverklap nieuwe twijfelachtige regelingen invoeren zonder eerst eens te zorgen voor een stevige basis.

Aan Antonio kun je ook merken dat hij gespannen is en hij zegt het zelf ook, heel begrijpelijk natuurlijk. Die onzekerheid komt immers ieder jaar weer terug en is het hele jaar in je achterhoofd aanwezig. Volgens mij is al dat gedoe ook een van de voornaamste redenen van zijn onzekerheid en wankele zelfvertrouwen. Aan de andere kant merk ik ook dat het mij bezig houdt en onrustig maakt, wil ik dit wel? Wil ik wel dat zijn probleem ook voor een deel mijn probleem wordt? In mijn ogen een kwestie van genoeg houen van. De ultieme test? Time will tell.