Volgens mij ben ik al een heel end met tot rust komen, in ieder geval is er sinds zaterdagmiddag iets over me gekomen, iets wat ik eigenlijk wel ken maar wat errug lang geleden is: momenten dat ik niet nadacht, dat mijn hoofd gewoon helemaal leeg en stil was, heerlijk. Natuurlijk geen blijvende toestand, zou ook weer niet goed zijn. Plus zal er wat rust betreft best wel terugval komen, maar dit heb ik toch weer maar binnen en het was hemels, het was kicken. Hier kan weinig, wat zeg ik, hier kan niks tegenop, geen drank, drugs, sex of rock en roll. Dit is, in ieder geval voor mij, de ultieme trip. Vooral zondagmiddag, de zaterdag en zondag waren trouwens weer perfect dagen wat alles betreft, heb ik de hele middag in dat gevoel gezeten, het gevoel dat je helemaal bij jezelf naar binnen gaat naar de kern van je wezen, je helemaal onderdompelen in je geluksgevoel. Zowat het gevoel wat ik had tijdens mijn hartstilstand, een gevoel van absolute harmonie. Het klinkt misschien allemaal wat zweverig, maar dat is het voor mij zeker niet en het heeft ook niks met sex te maken omdat Antonio er toevallig bij was, hij was er zelfs op sommige momenten helemaal niet bij. Het was een gevoel wat helemaal buiten hem om ging en voelde zelfs beter, veel beter als sex. Nou ja, gevoel is nou eenmaal niet uit te leggen dus neem nou maar gewoon van mij aan dat het een soort orgasme was, een heel lang dan wel, maar dan anders, veel veel beter. Het voornaamste is dat ik voor mijn gevoel in ieder geval weer een flinke stap dichter bij mijn doel ben en daar gaat het tenslotte om.

Antonio en ik hebben trouwens ook weer nieuwe afspraken gemaakt, de afspraak die er stond om elkaar iedere zondag te zien stond me tegen. Ik heb heel veel jaren achter de rug dat Tom ieder zondag bij mij was, dat was een prima tijd, buitengewoon zelfs. Maar...... dat is voorbij en ik wil niet terug naar hetzelfde, in mijn ogen zou dat betekenen dat ik een stap terug zou doen. Nee dus, dat wil ik niet, ik wil vooruit. In principe hebben we dus vanaf nu de afspraak dat we geen afspraken meer maken, we laten alles over aan toeval, spontaniteit en eigen initiatief. Antonio liep trouwens met dezelfde gedachten rond (!), dus dat maakte het helemaal gemakkelijk. Volgende week zondag gaat dus ieder zijn eigen gang en donderdag heeft hij me uitgenodigd om te komen eten. That's it en ik vind het prima.