15 april 2005

Afgelopen week een staaltje onovertroffen Nederlands vakantieplezier meegekregen. Picture it: ik zit in Matagorda op een terrasje komt er een stel aan het tafeltje naast me zitten. Duidelijk helemaal in het nieuw en lange ontevreden gezichten, al voordat ze zaten. Het vakantieplezier straalde er aan alle kanten vanaf. Ze hadden niet of misschien wel in de gaten dat ik hun gesprek kon volgen, heerlijk. Nou ja gesprek, zwijgend en nors van elkaar weg zitten kijken en het hoognodige liefst zo onvriendelijk mogelijk tegen elkaar zeggen. Hieronder ongeveer tien minuten van hun relaxte vakantiegenieten ingedikt: Hij: (onrustig op zijn stoel jutterend) Nou zitten we hier al tien minuten (� anderhalve) en nog geen ober te bekennen Zij: (met een traag slepend hollands accent) Ja, ze hebben de gang er weer lekker in, lui volk. Hij: Eigenlijk zonde van je kostbare vakantietijd. �Uiteindelijk� komt de ober na ongeveer twee minuten en wordt er besteld. Hij: (steeds meer jutterend en onrustig om zich heen kijkend) Dat zal zeker wel net als in Griekenland een half uur duren voordat het hier staat. Zij: Ja, die hadden er ook al zo lekker de gang in, lui volk die zuiderlingen. Hij: Of we niks anders te doen hebben. Ongeveer twee minuten later staan de potten bier op hun tafeltje en komt de ober met knoflookbrood en tapas. Hij: Dat heb ik niet besteld (gezicht op half elf en zwaar beschuldigend kijkend) Ober: Nee meneer dat is van het huis, gratis Hij: Oh, dus zo proberen ze je hier te lijmen. Ober legt ondertussen ook de menukaart op tafel. Hij: (�Tevreden� grinnikend) Zie je wel, allemaal doorgestoken kaart, nou daar trappen wij mooi niet in. Zij: (Duidelijk helemaal verliefd op de hapjes) Maar hij zei toch dat het gratis was, ik probeer toch even, het ziet er wel lekker uit. Hij: Nou ik mooi niet hoor, zul je zien krijg je het straks op je rekening. Het is even stil en er wordt �relaxed� van het uitzicht genoten. Zij: (Voorzichtig van een broodje etend) Vraag maar gauw om de rekening, dat zal ook weer wel een half uur duren. Hij: (Onrustig zijn pot bier zo snel mogelijk naar binnen werkend) Ja, net als in Griekenland, daar waren ze ook al zo traag. Zij: (Een half broodje en haar bier achter haar kiezen) Ik loop wel effe zelf naar binnen om te betalen. Hij: (Verlangend maar angstig naar broodjes en tapas kijkend) Ja doe maar, maar geen fooi hoor voor dat stelletje uitgeslapen luie buitenlanders.

De vrouw komt even later terug met het wisselgeld. Zij: Nou we kunnen gaan, het viel eigenlijk best mee. Hij: Mooi, maar goed dus dat ik die truc op tijd door had. Zij: Nou ja, gelukkig zijn er hier retaurants zat. Hij: Ja, maar het is dus hier ook wel uit je doppen kijken. Zij: Ja, net als in Griekenland, lui en uitgekookt volk die zuiderlingen. Hij: Ja, die kunnen nog veel leren van ons.