Gisteravond is er weer een reden bijgekomen om blij te zijn dat ik hier binnen een paar weken weg ben, er is weer een nieuwe soap geboren. Wat is namelijk het geval: de "dame" die mijn huis heeft gekocht wilde op het moment van verkoop dat ik er 1 februari uit zou zijn. Omdat de verkoop toen erg snel ging en me dat overviel, kon ik uiteraard nog niet helemaal overzien hoe snel ik alles geregeld kon krijgen. Om die reden heb ik toen een ruimere tijd bedongen met de toezegging dat ik er voor zou zorgen dat alles wel zo snel mogelijk zou gebeuren nadat ik terug was in Nederland. Toen bleek dat ik dan alles eigenlijk vanuit Lanza voor elkaar had, heb ik de makelaar laten weten dat wat mij betreft de akte alsnog zou kunnen passeren op 28 februari. Daar was iedereen duidelijk blij mee, ikzelf uiteraard ook. Nu mijn huis leeg is en het allemaal zou kunnen gebeuren, blijkt dat de "dame" andere plannen heeft, dat komt haar blijkbaar beter uit. Zij wil nu de akte pas eind februari laten passeren en dat vertelde ze me vrolijk toen ik haar fatsoenshalve gisteravond ging vertellen dat het huis leeg was: "Ik heb toch nog een dak boven mijn hoofd!" Nu zorgt zij er dus voor dat ik een stevig probleem heb. Ik heb namelijk op Lanza financiele verplichtingen waaraan ik eind van deze maand moet voldoen. Ik was er vanuit gegaan dat alles weer mooi op zijn plek was gevallen en ik niks anders hoefde te regelen. Stom natuurlijk van mezelf, ik had kunnen weten dat in Nederland voor mij dat soort dingen zelden op hun juiste plek vallen. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat ik des duivels was en haar gevoelsmatig wel van het balkon had willen kukelen. Geen goeie optie natuurlijk want dan zou ik pas echt een groot probleem hebben. Nou ja, ook hier zal uiteindelijk weer wel een oplossing voor komen, ik heb onder andere de makelaar er al achter gezet, maar het zorgt toch even voor stevige onrust en weer een onrustige nacht. Vandaag gaan in ieder geval alle dingen die ik had laten hangen alsnog uit mijn huis, dan nog liever op de vuilstort. Ik had ook in eerste instantie fantasien om muren paars of zo te gaan schilderen of nog gekker: graffiti, en daarna te doen alsof dat altijd al zo was. Ook geen optie natuurlijk maar wel even een lekkere uitlaatklep voor mijn frustratie. Wat een pokkewijf!! Sorry, pokkedame.