Wie geniet van zijn herinneringen

leeft tweemaal.

Een tijdje geleden stond de schrijn van Paul Prins op zijn weblog, indrukwekkend en erg fraai. Omdat ik ook iets heb met het Boedhisme, niet met alles er van, bijvoorbeeld niet met het geloof in reincarnatie maar wel met de manier van leven, hun levensfilosofie, heeft me dat op een idee gebracht.

Zelf heb ik ook een soort "altaar" in mijn woonkamer, ik verzamel er herinneringen aan familie, vrienden, relaties en vakanties die voor mij een speciale betekenis hebben. Het is dus vooral een verzamelplaats voor zaken die voor mij emotioneel waardevol zijn. Vaak zijn het in wezen prularia met geen wezenlijke materiele waarde maar aan alles zit een verhaal vast.

Ik vind het ook wel een mooie afsluiter tot de heropening op Lanza, een soort testbeeld dus en voor mezelf misschien een oppepper op de mindere momenten.

De tweede koffer is ondertussen ook gevuld, de wasmachine is nu bezig met z'n laatste rondjes, daarna nog een paar dingen strijken en dan zou het pakket compleet moeten zijn. Waarschijnlijk zal ik wel te veel meenemen maar je weet hoe "we" zijn: graag op zijn tijd een verschoontje. Tot Lanza!