22 oktober 2004

Ola, salute de Lanzarote. Ik ben op mijn nieuwe stek, weer webconnected en volledig geinstalleerd. Het gevoel van mei, toen ik hier voor het laatst was, begint al met vlagen terug te komen. De weg hierheen ging het emotioneel gezien met mezelf erg stroef, de oorzaak was natuurlijk het letterlijke afstand nemen. Daarnaast hadden we op het tweede deel van de vlucht een kleine vertraging van drie kwartier doordat alle koffers in Madrid weer uit het vliegtuig moesten omdat er een paar voor een ander vlucht tussen gekomen waren.

Ook nog een kleine meer dan ingecalculeerde tegenvaller bij het inchecken, ik moest meer bijbetalen voor het overgewicht van mijn bagage dan mijn hele retourticket heeft gekost. En dan hebben ze me nog gematst want ik hoefde maar twintig van de negenentwintig kilo af te rekenen. Maar ja, het zij zo, achterlaten was ook geen optie.Verder geen enkele gevallen steek. De start op Lanza heeft die opstartperikelen weer goed gemaakt en had niet beter kunnen zijn, ik werd afgehaald door John en Ailsa die echt helemaal blijken te passen in het beeld dat ik me in de afgelopen maanden, door het intensieve contact, van hen had gevormd, het zijn gouden mensen. Ik heb al een rondleiding door hun hele complex (een paleisje) en de omgeving gehad, ze zijn met me naar de supermarkt gereden en iedere ochtend hangt er een vers stokbrood aan mijn voordeur. De eerste avond toen ik op mijn terras zat werd ik bovendien verrast met een echte traditionele Engelse Sheperds Pie. Over een wattengevoel gesproken! Voorlopig heb ik het hele complex, inclusief privezwembad vijf meter van mijn voordeur, tot 18 november voor mezelf. Het is echt het paradijsje wat ik voor ogen had en op dit moment nodig heb. Wat kan het leven toch mooi, hard en wisselvallig zijn en dat allemaal binnen een tijdsbestek van een paar dagen. Ik voel dat ook aan mezelf, mijn voornaamste bezigheid tot nu toe is slapen.

Ondertussen, het is nu vrijdag, heb ik ook al een paar oude bekenden, Angelo, Gino en Paul, van de vorige keren opgezocht en een auto gehuurd voor de tijd dat ik hier ben, de som van de cijfers van het kenteken is trouwens dertien!. Ik doe mijn best om vooral te genieten en slurp de energie van hier dan ook met volle teugen op om mijn Lanza gevoel zo snel mogelijk helemaal terug te hebben. Dat kan niet anders dan gaan lukken in zo�n omgeving en met dit heerlijke lenteweer.