Liefde is een kriebel in je hart,

waar je niet aan kunt krabben!

Het gaat er op lijken dat ik het heftigste achter de rug heb, in ieder geval voor dit moment. Morgen kan het misschien wel weer anders zijn maar er is nu hoe dan ook veel meer rust in me. Ik heb de afgelopen nacht letterlijk de klok rondgeslapen en dat zelfs zonder een slaappil. Misschien is het dus al voldoende dat ik ze in huis heb, het placebo-effect, wie zal het zeggen. Het voelt in ieder geval lekker, wel een beetje duf na zo'n ruk natuurlijk, maar zonder meer uitgerust en voldaan. Ook is de druk uit mijn ontstoken vinger weg, gisteren is de ontsteking doorgebroken en hij gaat weer steeds meer op een normale vinger lijken. Kortom het gaat allemaal zoals het gaan moet en het zal vast allemaal op zijn pootjes terecht zijn gekomen voor 21 oktober.

Deze week zijn/waren er weer een paar afscheidjes, afgelopen dinsdagmiddag en donderdagavond en natuurlijk zaterdag de open dag van Tom en de familiereunie. Vooral in die reunie heb ik zin, familieleden weer eens terugzien die ik in sommige gevallen al jaren niet meer heb gezien. Een tijdje geleden overkwam me zoiets al, ik liep in de stad en iemand die ik totaal niet herkende riep me. Volgens mij heb ik haar op dat moment aan staan kijken als een zieke koe, ik wist echt niet wie het was. De frank viel pas toen ze haar zonnebril afzette, het was een nicht waar ik in mijn jeugdjaren erg veel contact mee heb gehad maar die ik al zeker in geen tien jaar meer had gezien. Het gevoel was wel meteen weer goed, alsof die jaren er niet geweest waren, we hebben emailadressen uitgewisseld en afgespoken om op de reunie eens even goed bij te kletsen. Lekker doorzakken en uit mijn bol gaan zal er, zoals ik eigenlijk eerst van plan was, wel niet bij zijn, want ik zit natuurlijk met die antibioticakuur, bovendien moet ik mijn moeder na afloop nog terug naar Breda brengen. Maar dat hoeft de pret natuurlijk niet te drukken, ook zonder alcohol kan ik gelukkig feesten en genieten. Misschien is het ook gewoon zo dat het meer een bijkletsen en dingen ophalen avond wordt dan een uitbundig feest, wat er waarschijnlijk dik in zit bij zoiets. Ook prima, laat maar gebeuren. Daarnaast heb ik de familie uit Friesland die dagen te logeren en zal het er door alles waarschijnlijk niet van komen om veel aan mijn logs te doen. Maar ook dat kan geen kwaad, even radiostilte en met ander dingen bezig zijn kan weer hele nieuwe inspiratie opleveren, we zullen zien. Oh ja, door mijn gelobby bij verplegend personeel en artsen mag mijn moeder al op zaterdag de 16e naar huis. Kan ik het in ieder geval nog een paar dagen aanzien of ze niet te hard van stapel loopt en kan ze ook aanwezig zijn bij de verrassing van Tom op de 17e. Wat klopt het toch allemaal weer lekker!