In mist zie je geen klap,

maar je hoort hem wel!

Steeds meer mensen in mijn omgeving, dus buiten mijn eigen kringetje, zijn nu ook op de hoogte van mijn plannen en dat levert heel veel verschillende reacties op. De een denkt dat ik binnen een maand of zo terug zal zijn, de ander vind het moedig, weer een ander ziet het helemaal zitten en natuurlijk zijn er ook die hun schouders ophalen en eens op hun hoofd krabben.

Uiteraard heb ik zelf ook geen idee hoe het allemaal uit zal pakken en dat vind ik ook prima, ik laat me verrassen door het lot en mezelf. Ik kan namelijk totaal niet inschatten hoe ik zal gaan reageren, gewoon omdat ik zoiets nog nooit eerder heb gedaan. Natuurlijk ben ik al wel vaker een tijd van huis weggeweest voor vakantie en voor mijn werk, maar dat is toch heel andere koek. Het is ten eerste al veel korter en je gaat voor andere dingen en vooral met een heel andere instelling weg. Ook vind ik het niet moedig van mezelf, het is iets wat in me zit en wat ik als het ware wel van mezelf moet doen zodat ik later nooit spijt kan hebben dat ik het niet in ieder geval heb geprobeerd. Ik kan en wil dus min of meer niet anders. Dat grenzen verleggen en van nieuwe ervaringen proeven is iets wat nogal sterk in me aanwezig is, de mensen die me kennen staan dan ook niet meer te kijken als ik weer eens met iets verrassends aankom. Voor een deel is dat natuurlijk een kwestie van karakter maar het heeft ongetwijfeld ook met mijn turbulente verleden en mijn levenservaring te maken. Voor mijn gevoel zit ik namelijk in de verlenging (mijn snipperdagen) en wil absoluut zo veel mogelijk dingen meemaken in het stuk wat ik nog tegoed heb. Niemand weet tenslotte hoe lang je hebt, maar ik doe mijn best om er in ieder geval zo veel mogelijk uit te halen. Misschien krijgen we nog een kans in een volgend leven, hoewel ik daar niet in geloof, maar wil het voor alle zekerheid daarom nu alvast maar te pakken hebben. Mocht straks blijken dat er toch nog een toegift komt, je weet tenslotte maar nooit, dan kan ik het dan alsnog wat rustiger aan doen, of niet.