Een dagboek is een boek van niet verzonden brieven aan jezelf.

Naar aanleiding van de log van Peer van afgelopen week en omdat ik zelf ook een nogal erg gevuld weekend tegemoet ga, een mijmering over dagelijks loggen of niet. Daarnaast ben ik dit dilemma ook in andere logs tegengekomen en lijkt die afweging bij in ieder geval een deel van de bloggers te leven. Ik ga nu natuurlijk alleen voor mezelf spreken, hoe het bij anderen werkt weet ik uiteraard niet maar vind dat wel interessant, misschien iets voor een uitgebreid onderzoek?

Mijn streven is in ieder geval om ieder dag een stukje te schrijven omdat ik mijn log als een dagboek zie, maar het is ook weer geen heilig moeten. Voor juni 2004 deed ik dat al zo'n tien jaar op echt papier, maar omdat je in een log ook je creativiteit kunt botvieren, geeft dat mij nog meer voldoening. Bovendien heb je via deze weg het idee dat er naar je geluisterd wordt en kan het je, als het dan ook nog door anderen gelezen wordt, aan andere inzichten helpen via de reacties, ook mooi meegenomen. Aan de andere kant kan ook een lezer er wellicht van leren doordat die op zijn beurt op ideeen kan komen, een wisselwerking dus. Omdat het bij mij dus in de eerste plaats voor mezelf bedoeld is, kan het zo zijn dat ik soms in herhalingen verval. Ik besef ook dat mijn schrijfsels mogelijk bij sommige lezers over kunnen komen als gezeur en geklaag en dat ik zodoende misschien een eenzijdig beeld van mezelf schetst. Dat kan zijn. is dan jammer maar is dan maar zo. Het gaat mij niet om de oplage en het is niet mijn bedoeling mezelf te verkopen, het gaat me om het schrijven. Iedereen heeft toch een plek nodig waar hij, bij gebrek aan een direct klankbord, eens lekker zijn gal kan spugen over zijn kleine of grote frustraties. Op deze manier val je er alleen degenen mee lastig die er bewust voor kiezen om je stukjes te lezen en kan weer een bezoek aan de maatschappelijk werker of psycholoog schelen, en misschien zelfs in sommige gevallen nog meer. Dan nog mijn kijk op het dagelijkse, bij mij zit het zo dat ik wel ieder dag iets heb wat me die dag vooral bezig houdt en wat ik dan via het schrijven helder krijg of van me afzet, mijn ideale methode. Voor mij is het dus een soort dagafsluiting, de dag kan daarna weer afgerond in het archief, en dat heeft natuurlijk weer te maken met karakter, het perfectionistisch deel ervan en het krijgen van een soort kick door je dagelijkse blogshot. Kortom je zou er een studie aan kunnen wijden en er zullen dan ongetwijfeld heel veel verschillende invalshoeken zichtbaar worden. Mijn voornaamste drijfveer is in ieder geval dat ik het ontzettend leuk vind, er ook nog wat mee opschiet en in contact kom met zielsverwanten. Ik ga er dus voorlopig en waarschijnlijk nog heel lang mee door, of dat altijd dagelijks zal zijn zien we dan wel.