Ik kan mijn tandarts missen als kiespijn.

Het is nu drie uur in de nacht van woensdag op donderdag, wakker geworden van een vreselijke kiespijn aan de kies waar de zenuw pas is uitgehaald en die in drie behandelingen, waarvan afgelopen maandag de laatste, weer helemaal in orde zou zijn gemaakt voor het luttele bedrag van maar ruim tweehonderd euro. Ik bedoel maar.

Voor mijn gevoel staat mijn hele linkeronderkaak op ontploffen, ja ik hou van drama, dit is echt niet fijn, ik dacht dat je bij een kies zonder zenuw geen kiespijn meer kon voelen, of is dat te naief gedacht? Mijn aardige Surinaamse tandartse, of hoe je noem je een vrouwelijk tandarts anders, heeft het in mijn ogen nu toch wel ietwat verbruid. Of ze heeft hem afgelopen maandag met de Surinaamse slag afgewerkt of het is zo'n maandagmorgen kneusje. Nou is tandpijn sinds vorig jaar een nieuw begrip voor me, ik had het voordien nog nooit gehad, maar een inwijding op deze manier vind ik nou toch ook weer te veel eer. Dat wordt straks dus acuut bellen en een snelle afspraak regelen, dan maar eruit. Wel natuurlijk zonde van al dat gehannes in die drie keren en ook van mijn eurootjes.