Afgelopen maandagochtend moest ik terug naar de tandarts met de ontstoken kies. Deze keer werd ik behandeld door mevrouw de tandarts, de tandartsenpraktijk waar ik ga wordt namelijk gerund door een echtpaar. Zij is een gezellige informele Surinaamse die er op een of ander manier altijd iets leuks van weet te maken, ze is altijd in voor een geintje, deze keer kwam ze met een echte stofzuiger aandragen, en haalt met haar uitstraling en eeuwige glimlach, de koele sfeer, die toch altijd in zo'n behandelkamer hangt, weg.

De kies is deze keer helemaal opengelegd en tot in de uiterste punten van de wortels schoongemaakt, dooie zenuw weggehaald en zo, met weer een of ander aggresief goedje en lange naalden. Daarna heeft ze hem met een noodvulling weer dichtgemaakt. Aanstaande maadag moet ik nog een keer terug voor de defintieve afwerking. Daarna ben ik ook nog even langs mijn huisarts gegaan omdat ik de laatste weken last heb van allerlei kleine kwaaltjes, ontstoken kies, ontstoken oog en sinds een paar dagen een flink ontstoken vinger. Mijn weerstand is blijkbaar door het hele gedoe nogal laag en heb daarom een antibioticakuur gehad en slaaptabletten. Nou ben ik normaal gesproken niet voor dat soort pillen, ik vind dat je zo veel mogelijk de dingen moet laten gebeuren zoals ze zich voordoen, maar vind het nu wel een geruststellend idee dat ik in ieder geval iets heb als het slaapgebrek te gek mocht worden. Ik wil die laatste paar weken niet laten verpesten door eventuele kribbigheid als gevolg van dat gebrek aan slaap.