Zondagmorgen, acht uur, net uit mijn bed. Ik ben de eerste die op is, de rest ligt nog te pitten. Ik ben gelijk achter mijn toetsenbord gekropen om verslag te doen van het familiefeest, de stilste bezigheid die ik zo gauw kon bedenken en natuurlijk ook meteen een goeie smoes om de schreeuwende behoefte van mijn lichaam om een nieuw blogshot te bevredigen. Bovendien maak ik zo de rest niet wakker door al met de ontbijtboel te gaan sjouwen. mijn jongste neef ligt namelijk nog zwaar te ronken op de bank, hier een paar meter van me vandaan.
About gisteravond dan, wat zal ik er van zeggen en die opmerking maakt eigenlijk al meteen een heleboel duidelijk. Het was in ieder geval niet wat ik ervan verwacht had, het was niet onaardig en ook niet ongezellig maar dat kwam voornamelijk omdat ik bij de goeie groep aangeschoven was. We hebben namelijk binnen de familie een vast groepje van een man (en vrouw) of acht die elkaar altijd opzoeken omdat we op dezelfde golflengte zitten. Dat zat dus wel goed, maar voor de rest liep het allemaal niet zo lekker, de stemming kwam er niet echt in, het was allemaal nogal erg statisch, vooral veel elkaar bekijken en blijven zitten waar je zit. In mijn ogen was het ietwat overgeregiseerd, zelfs de discjockeys die al op verschillende feesten in de familie de boel gelijk aan de gang hadden, kregen het nu niet voor elkaar. Ze hadden volgens mij vantevoren ook instructies gehad over het soort muziek wat gedraaid kon worden, allemaal nogal tam. Met de opzet was niks mis, de verzorging was prima, aan hapjes en drankjes geen gebrek, maar het was gewoon zo'n avond dat het niet klopte en daarnaast waren er ook nog vrij veel die andere verplichtingen en/of misschien gewoon geen zin hadden. Ik was dan ook blij dat ik mijn moeder nog terug naar Breda moest brengen, had ik gelijk een goeie smoes om daarna niet meer terug te gaan. Iets na elven, tijdens het optreden van een Belgische nep Roy Orbison (Eddy Wally effect) gaf ze gelukkig aan dat ze het wel gezien had en graag weg wilde. Ik lag dus rond twaalven lekker in mijn eigen kermisbed, heb geslapen als een roos en ben weer een illusie armer (kidding) maar toch dik tevreden. Dat hebben we ook weer gehad.
