13 november 2005

Vacuum

Om te beginnen vandaag eerst een paar praktische mededelingen. Gisteren al kon ik mijn nieuwe zonnebril afhalen, een schot in de roos. Door die bril heb ik blijkbaar een andere, veel zonnigere, kijk op de wereld dan de mensen om me heen. Gisteren was het weer namelijk niet zo geweldig maar met die bril op was het voor mij gewoon een dag als alle andere hier, met vooral veel warme kleuren. Verder is er donderdagavond een stuk van een kies afgebroken en zit ik nu met een half rauwe tong omdat ik het gewoonweg niet kan laten om voortdurend met mijn tong aan die kies te zitten. Aanstaande donderdagmiddag kan ik terecht voor het herstel, dus ik zal nog een paar dagen door moeten sabbelen. Verder gaat het nog steeds prima, hieronder wat meer details daarover in de vorm van een mijmering. De laatste weken lijk ik in een vacuum te leven, alsof alles helemaal stilstaat of in ieder geval veel trager gaat. De wereld om mij heen draait natuurlijk gewoon door, dus moet het wel met mijzelf te maken hebben. Waarschijnlijk vooral met het feit dat ik niet meer hardloop, tegenstribbel en/of me verzet enzovoorts. Ik voeg me naar de dingen die met me en om me heen gebeuren, zonder zelf weinig initiatieven te nemen maar uiteraard wel met het aangeven van mijn grenzen. Ik laat het allemaal maar gewoon gebeuren en over me komen, daardoor zal het in mijn ogen wel op slow motion lijken. Ik vind ook dat ik even pauze mag nemen. Jaren heb ik overal achteraan gelopen en mijn best gedaan, nu ben ik gewoon even niet meer op die manier aan de beurt maar ligt de bal aan de andere kant.