Gistermiddag vanaf twee uur was mijn moeders feest voor haar 75ste verjaardag, het was een groot succes, mijn moeder is in de terechte watten gelegd en had het heel erg naar haar zin. Ik keek er heel erg naar uit om iedereen weer eens te zien want het was inmiddels ongeveer een jaar geleden dat we allemaal bij elkaar waren. Eigenlijk komt het er op neer dat mijn moeders broers en zussen, elf in totaal, gevoelsmatig ook mijn broers en zussen zijn. Dat geldt met name voor de jongsten van het stel. Omdat mijn moeder de oudste is en ik het oudste kleinkind, zijn de jongsten maar een paar jaar ouder als ik en een paar van hun partners zelfs jonger als ik. Zij is min of meer hun tweede moeder en ik het jongste broertje. We trekken bij zulk soort gelegenheden dan ook altijd naar elkaar toe en zijn een hechte en kleffe eenheid. Tussen de live-ontmoetingen door is er ook frequent en goed contact, we blijven van elkaar op de hoogte. We zien elkaar alleen niet zo vaak omdat we ver van elkaar vandaan wonen, ik zit natuurlijk nu op Lanza en de rest woont over heel Nederland verdeelt. Gisteren was dat heerlijke warme en kleffe er ook weer en het wordt per keer alleen maar hechter. We zijn eigenlijk een heerlijk zooitje ongeregeld, temperamentvol en in veel opzichten totaal verschillend, maar koesteren het allemaal omdat we helemaal onszelf kunnen zijn en elkaar accepteren zoals we zijn. In feite een heel waardevol zooitje waar we allemaal zuinig op zijn.