Woensdag is een erg rustige dag geworden ook door het vreemde zware weer. Na een aantal ontzettend leuke en volle dagen op rij kwam dat ook goed uit, effe de boel relativeren en terug met de pootjes op de grond. Mijn gedachten waren vooral bij Tom en het niet weten en bij Antonio want daar geldt eigenlijk hetzelfde verhaal. Vandaag komt Tom weer thuis en ik ben natuurlijk heel erg benieuwd naar zijn ervaringen en verhalen. Ik ben met name benieuwd of hij zich stoer, en dus gesloten, op zal stellen door de nieuwe ervaringen waarvan de clou nog niet helemaal zal zijn doorgedrongen of dat het echte verhaal, of in ieder geval een deel ervan, er al uit komt. Ik hou het op het eerste. Antonio sprak ik afgelopen maandag en die zit in een rationele en vooral introverte fase. Het is wel duidelijk dat hij van allerlei dingen aan het afwegen is en op een rij aan het zetten. In feite dus met hetzelfde bezig is als ik, hij weet het ook allemaal nog niet. Maar van het hoe, wat, waar en waarom hoor je, in tegenstelling tot mij, niks. Het zijn dus spannende tijden van wachten op binnenvetters, en dat kan zoals bekend effe aanlopen. Een ideale test dus om bij mezelf te blijven en me niet te laten meeslepen door mijn gevoel en gedachten. Het lukt me wonderwel om rustig te blijven, ik heb het voor mezelf tenslotte allemaal goed op een rij en aan de ander kant van de verhalen kan ik toch niks doen. Het gaat zoals het moet gaan en dat is goed.