Zoals ongetwijfeld al meer te proeven is geweest en ik ook heb geschreven, is het heerlijk om te ontdekken dat je klaar bent met je bewogen verleden. Dat het in feite niet belangrijk meer is. Het enige wat er nog toe doet, is dat het me natuurlijk wel gebracht heeft waar en wat ik nu ben en heb. Het enige nog belangrijke is vandaag, waarin het vooral zaak is de vele lessen uit mijn verleden op een goeie manier in de praktijk te brengen, er op te letten dat ik goed bij de les blijf om te voorkomen dat ik niet weer in dezelfde valkuilen trap. Dat is het gevoel wat nu bij me overheerst, ik voel me heel erg tevreden, rustig en gelukkig. Ik heb vrede met alles en iedereen die in mijn verleden een goeie of minder goeie rol hebben gespeeld, want dat laatste is natuurlijk ook maar betrekkelijk. Het is in ieder geval mijn ervaring dat je nog het meeste leert van de mensen die op een andere golflengte zitten. De mensen die weerstanden en irritaties oproepen waardoor je jezelf af kunt vragen of dat alleen iets van die ander is of misschien ook wel van jezelf. Als ik er nu op terug kijk is het namelijk zo dat mijn idee dat ik in het verleden altijd de "verkeerden" tegen ben gekomen, een absolute misvatting is. Het waren juist de mensen die ik moest tegen komen, die ik hard nodig had om dingen in me naar boven te halen of wakker te schudden die anders waarschijnlijk waren blijven sluimeren.

Voor mijn gevoel zijn nu alle boeken op een goeie manier dicht, maar je weet natuurlijk nooit wat er vanuit een of andere onverwachte hoek nog tevoorschijn komt. Daarom heb ik de boeken netjes opgestapeld en ben er bovenop gaan zitten, wat mij betreft is alles nu op een voor mij goeie manier afgerond en herlezen is er niet meer bij. Alles was goed en is goed.