Vrijdag is weer zo'n heerlijke dag geworden, ten eerste natuurlijk omdat Tom en ik samen wat aangemodderd hebben en de diplomauitreiking, die overigens heel leuk in elkaar was gezet en waarbij bleek dat Tom de beste cijferlijst van zijn jaar had, hebben nabesproken en het eens geworden zijn. Daarnaast ook omdat de uitslagen van alle onderzoeken bij mijn huisarts van afgelopen week perfect zijn. Alle waardes zitten op het ideale nivo, het kan niet beter. Waarom ik daar zo blij mee ben heeft natuurlijk ook een reden. Ik ben namelijk ongeveer drie maanden geleden gestopt met alle medicijnen die ik moest slikken na mijn hartinfarct en hartstilstand. Voordat ik het aan Tom en mijn moeder zou gaan vertellen, wilde ik eerst zwart op wit zien (o.a. ook op advies van Antonio en een goeie vriendin) dat mijn gevoel ook klopte met de realiteit. De beslissing om te stoppen heb ik, na een eerdere proefperiode een aantal jaren geleden, deze keer heel bewust en goed afgewogen in overleg met mijn cardioloog en huisarts genomen. Ten eerste omdat ik me zonder medicijnen veel meer mezelf voel op veel gebieden. Daarnaast is het tenslotte allemaal chemische onnatuurlijke troep die je in je lijf krijgt. Je kunt dezelfde resultaten ook op een natuurlijke manier bereiken. Voor mijn gevoel blokkeerden die pillen me in ieder geval, ze zorgden voor een onnatuurlijke rem in me en beperkten mijn energie en grenzen. Zo kon ik bijvoorbeeld op sportgebied niet uit mezelf halen wat er inzit en datzelfde geldt ook voor andere, zeker zo belangrijke, aspecten van mijn leven. Welke mag je zelf invullen.

Volgens beide artsen scheelt het feit dat ik in Spanje woon al twee soorten pillen vanwege het relaxtere en gezondere leven. Daarnaast zou het, als ik stop met roken, ook nog eens twee schelen. Het feit dat ik rust in mijn lijf heb versterkt het natuurlijk allemaal nog eens een keer. Nu is het zeker zaak om, zodra ik terug ben, het roken drastisch aan te gaan pakken. Ik ben nu extra gemotiveerd en de ruggesteun zit al in mijn koffer.