Ondanks, of beter gezegd, waarschijnlijk dankzij de rust hier op 't ogenblik, is me weer een heleboel duidelijk geworden wat mijn verleden en mezelf betreft. Ik heb onder andere door de geconstateerde onschuldige en wat nu is gebleken oude en genezen infectie weer een oud boek voor mezelf positief kunnen sluiten, het laatste. Daarnaast lijkt het er sterk op dat nu ook mijn derde puberteit is afgerond, dat mijn hormonen ook rust hebben gevonden en ik echt verstandig word. Want al het fraaie wat me op een dienblad aangeboden wordt, maakt me niet meer onrustig, opgewonden of wat dan ook. Ik geniet er op afstand van, prik door al het fraaie heen en ontdek dan veelal heel veel leegte. Misschien ben ik dan nu definitief volwassen zoals me al een paar keer eerder is gezegd en dat bevalt prima. Het weer is beter als ooit, perfect eigenlijk en precies wat ik nodig heb. Het is heel warm maar met een lekker briesje. Ik voel de warmte in mijn lijf doordringen waardoor mijn batterijen tot hun maximum geladen worden. Daarbij komt nog dat ik het strand bij het vliegveld waar ik meestal heenga, tot een uur of drie zo goed als helemaal voor mezelf heb, heerlijk. Het is nu blijkbaar de tijd van de luie toeristen die alleen in en om het complex waar ze zitten hun tijd doorbrengen, want later in de middag zie je alleen maar Spanjaarden. Door die rust op het strand is het alsof je helemaal opgaat in je omgeving. Het zand, de zon, de warmte en het geluid van de oceaan lijken op die momenten speciaal voor mij daar afgeleverd, het ultieme "Blue Lagoon" gevoel.

Voor wie mocht denken dat de zon me nu definitief te pakken heeft, wees gerust ik besef ook best dat dit tijdelijk is maar dat ik het nodig heb om me voor te bereiden op wat er komen gaat. Dit pakt niemand me meer af en het zorgt voor een stevige basis voor alle verrassingen die wat mij betreft over een paar maanden kunnen komen. Ik heb gisteren trouwens mijn ticket gekocht voor vijftien september, ook weer iets om naar uit te kijken.