De dagen verlopen weer perfect zoals altijd, het weer, de sfeer, de omstandigheden en mijn algehele toestand kloppen weer helemaal. Mijn geluk gaat gewoon verder en wordt nog steeds per dag alleen maar beter. Het plafond wordt blijkbaar telkens hoger gelegd. De afgelopen dagen zijn er weer bijzonder dingen gebeurd en zijn er weer leuke beren en bijen op de honing afgekomen (ze bijten of steken overigens niet). Jose-Luis, een ober bij O'Orreo waarmee ik ondertussen een goeie vriendschap heb opgebouwd, heeft me uitgenodigd voor een feest bij hem thuis met zijn familie en vrienden in oktober. Verder heb ik op het strand kennis gemaakt met David (de beer) uit Tenerife en Andrea (de bij) uit Milaan. Allebei errug leuke mannen om te zien. Bij Andrea is dat ook het enige wat leuk is en er komt dus geen vervolg. David daarentegen is ook gezellig om mee te ouwehoeren over onbenulligheden en daarna houdt het ook op. John en Ailsa hebben vandaag overigens mountainbikes gekocht, ze willen ook meer aan hun conditie gaan doen. Voor met name John is dat belangrijk want hij sukkelt op het ogenblik nogal met een te hoge bloedruk en te lage polsslag en dat heeft volgens de deskundigen alhier veel met zijn gewicht te maken. Het plan is om zondag per fiets samen koffie te gaan drinken bij het Gran Hotel in Arrecife. Maandagavond hebben we een etentje omdat Terry jarig is, hij en Joan zijn weer voor een week hier. We zijn dan met zijn zevenen, John en Ailsa maar ook Lord and Lady Purcell (Frank en Trish) zijn er helaas bij. Nou ja, de laatsten nemen we maar op de koop toe.

Het meningsverschil met Antonio is ondertussen ook uit de wereld en hij geniet, samen met een deel van zijn familie, van zijn vakantie aan de zuidkust van Andalusie in de buurt van Portugal. Het gaat dus eigenlijk gewoon weer van een leien dakje want ook uit Nederland alleen maar goeie berichten. Wat kan het leven toch simpel en mooi zijn als je de gebruiksaanwijzing ontdekt hebt.