Zoals ik al eerder schreef komt mijn vakantie in Nederland, waar ik erg naar uitkijk, nu snel dichterbij. Dat betekent ook dat de twee maanden dat Antonio in Cordoba is en ik hier, er net zo snel aankomen en dat houdt me hoe dan ook bezig. Wat wil ik daarmee? Wil ik beloftes en afspraken? Wil ik me voor die tijd vastleggen en wil ik dat hij zich vastlegt? Aan de ene kant wil ik afspraken en aan de ander kant ook weer niet. Ik wil puur rationeel gezien geen verplichtingen en kan en wil dat dus van hem ook niet verlangen, maar wil hem gevoelsmatig ook niet kwijt. Rationeel wil ik de afloop aan the flow over laten, maar mijn gevoel heeft daar dus duidelijk meer moeite mee. Dat komt natuurlijk omdat het de eerste keer is voor langere tijd, omdat het allemaal nog vers is tussen ons en omdat we allebei een nogal beladen verleden hebben. Het vertrouwen in elkaar en de overtuiging van elkaar zijn nog niet solide, nog te pril om al stevig gefundeerd te zijn. Daarnaast zit Antonio, en ik dus indirect ook, met die rare Spaanse gedrochtregeling dat hij in september op een van de andere eilanden geplaatst kan worden of zelfs helemaal geen werk heeft en in Cordoba blijft, het is allemaal dus errug onzeker. Antonio is ondertussen zijn spullen al aan het inpakken om naar Cordoba te versturen en daar af te wachten. Ik heb hem gisteren mijn kant van het dilemma voorgelegd met het voorstel er samen eens goed voor te gaan zitten om dat alles door te praten. Met zijn dilemma's kan ik natuurlijk weinig, hij zal zelf zijn wiel moeten uitvinden, maar wil in in ieder geval proberen iets aan die van mij te doen. Ik ga dus voor de egoistische aanpak. Het kan misschien een moeilijke tijd worden met misschien een hoop tobberijen maar in dat geval voor hier in ieder geval volop inspiratie. Aan de andere kant kan dat ook best meevallen en is dit volgens mij de ultieme test hoe het nou eigenlijk zit tussen ons. Het gaat er dus op lijken dat die gedrochtregeling een erg positief onderdeel is van onze flow.........

Die regeling kan in ieder geval voor duidelijkheid gaan zorgen tussen ons, derop of deronder. In september zullen we hoe dan ook antwoorden hebben, maar het kan natuurlijk best al eerder, wellicht volgende week al tijdens ons gesprek. We kunnen tenslotte nog alle kanten op. Het kan misschien letterlijk en figuurlijk een lange hete zomer worden met zweten op alle fronten. Voor Antonio waarschijnlijk zelfs wat meer want het is tenslotte zijn bron van inkomsten en bovendien is Cordoba naast Sevilla de warmste stad van Europa. Ik hier in het zonnetje met een fris briesje en hij in de voor hem normale en door hem geliefde hitte? Lo que sea, sera. Dan nog even een dringende waarschuwing: TENNIS KAN DODELIJK ZIJN. Deze kreet zou, net als op een pakje sigaretten, verplicht moeten hangen bij iedere tennisbaan. Na mijn eerste les was ik halfdood. Ik had een masseur, een verpleger, een coach en een mentalcoach nodig om weer een beetje mens te worden.