Yessssssssss, gisteren zonder van mijn fiets te hoeven stappen de heuvel op en zelfs niet buiten adem en helemaal afgepeigerd. Er komt dus schot in, als het een beetje meezit kan ik misschien nog net de voorronden van Wimbledon halen. Moet lukken. Om nog even op de zaterdag terug te komen, mijn onverschilligheid had alles te maken met wat er die dag allemaal gebeurd is en niks met Antonio. Er zijn namelijk knoppen bij me omgegaan die dag en dat was te merken ook, barstende koppijn en daardoor 's avonds wat afwezig. Antonio heeft de verandering al gemerkt. Wat is namelijk het geval. Ik kwam mezelf weer eens tegen en deze keer errug goed. Hij heeft me namelijk door zijn houding doen inzien dat een paar erg belangrijke, in mijn ogen zeer negatieve ervaringen, helemaal niet zo negatief waren, maar zo gekleurd door mijn ireele verwachtingen en vechten tegen mezelf en de waarheid. Mijn voorstel aan Tom's moeder heeft daar dan ook indirect mee te maken. Het is namelijk zo dat het me nu duidelijk is dat ik, hoe moeilijk ze het Tom en mij ook gemaakt heeft, nog steeds van haar hou en waarschijnlijk andersom ook. Logisch en juist daarom al die toestanden. Een bevrijding en een hele positieve ommezwaai. Wat Antonio en mezelf betreft, ben ik blij en tevreden met wat we nu hebben, op papier en rationeel stelt het misschien allemaal niet zoveel voor, is het misschien erg povertjes en mager, maar gevoelsmatig is het vertrouwen compleet en het houen van ook. Mochten hij of ik "vreemd" gaan, wat ik overigens niet denk dat zal gebeuren, dan maakt dat niet meer uit, ik en hij weten dat ons gevoel hoe dan ook bij elkaar zit. En daar gaat het uiteindelijk toch om, het vreemdgaan is dan gewoon een onpersoonlijke lichamelijke behoefte, een kwestie van hormonen. Bovendien zal er niks aan zijn want het belangrijkste ontbreekt natuurlijk.

Zodoende vertrek ik volgende week zondag met een heel andere kijk op veel dingen en met heel veel rust in mijn lijf naar "huis". Dat was ook de bedoeling, ik wil er optimaal van kunnen genieten en dat kan nu niet anders dan gaan lukken.