Dinsdag is een dag van oplossingen geworden, container weggehaald, keuken afgewerkt, kast in elkaar gezet en er was eindelijk post voor me op het postkantoor en daarbij mijn nieuwe bankpas zodat ik weer kan internetbankieren. Het lijkt allemaal van lieverlee rond te gaan komen, als het goed is komt vandaag de man voor de douchecabine, de badkamerspiegels en de badkamerlampen, kortom de laatste loodjes. Dan is het hele plaatje wat mijn appartement betreft in ieder geval compleet en kan ik me met andere dingen gaan bezig houden, werk bijvoorbeeld. Als Telefonica tenminste ook nog even mee zou willen werken en over de brug zou willen komen. Maar ach, dat zal vast ook wel op het juiste tijdstip zijn beslag krijgen, zoals alles. Het is me inmiddels wel overduidelijk dat mijn eerdere conclusies wat betrouwbaarheid en nakomen van afspraken betreft, ik er niet ver naast heb gezeten. De enigen waar ik tot nu toe van op aan kon zijn de Spanjaarden, je kunt op ze bouwen, zeker als je zelf ook voor hen openstaat en je best doet. De Engelsen waarmee ik te maken heb gehad daarentegen laten het op alle fronten afweten, je komt bij hen eigenlijk vaak op hetzelfde uit als in Nederland, bedrogen en teleurgesteld: van allerlei mooie dingen beloven, veel (glim)lachen, klef doen en het daarna af laten weten en doen alsof men van niks weet. Helaas kan ik geen ander conclusie trekken dan dat ze bij mij tot nu toe in ieder geval aardig onbetrouwbaar, hypocriet en arrogant zijn geweest.

De problemen en vertragingen met het appartement waren ook vooral een gevolg van die houding. Maar ja, ik wil me toch vooral richten op de Spanjaarden en dan zal de houding van de Engelsen, zolang ik er tenminste niet al te veel last van heb, me verder een worst wezen, ze doen maar. Misschien komen ze zichzelf daar nog een keer in tegen, of niet. Ook goed!