De derde mijmering in deze serie gaat over wat er achter die blauwe deur van twee dagen geleden zou kunnen zitten of wat ik zou willen dat er achter zit. Je moet tenslotte wat he om je tijd vol te maken. Dat is dus voornamelijk koffiedik kijken, want daar valt natuurlijk weinig concreets over te zeggen, we weten tenslotte geen van allen zeker waar we morgen zullen zijn. We hebben onze hoop en dromen maar dat is eigenlijk het enige zekere wat er te bedenken is. De rest is maar gewoon afwachten hoe het balletje gaat rollen. Het enige wat je wel kunt is vertrouwen hebben, geloven in jezelf en de toekomst en reageren naar beste kunnen op de dingen die je tegenkomt. En zou dat in Nederland allemaal zoveel anders zijn? Integendeel denk ik en weet ik uit ondervinding eigenlijk wel zeker! Het kan dus best zijn dat er achter mijn blauwe deur weer een doolhof zit, of meer waarschijnlijker lijkt me dat het deze keer geen doolhof meer is maar een lange gang met veel deuren met daarachter allerlei uitdagingen en verleidingen. Wat in ieder geval een stuk overzichtelijker is bij het maken van keuzes, want die deuren komen van lieverlee. Ik weet het gelukkig dus ook niet, ik laat me liever verrassen. Het is wel zo, ik heb het een aantal dagen geleden al geschreven, dat ik er zelf van overtuigd ben dat ik op meerdere gebieden volgens mij een goeie basis heb gelegd.

Ik zelf geloof er in iedere geval in en ik ga er voor. Of het goed uit zal pakken weet je natuurlijk nooit, over een jaar of wat weet ik daar meer over te melden, maar ik ga er in ieder geval alles aan doen om het te laten slagen zodat het, als het onverhoopt niet helemaal volgens verwachting zou werken, in ieder geval niet aan mezelf zal liggen.