Het wordt in meerdere opzichten hier allemaal wat normaler, maandagmorgen kwam ik uit mijn bed en de lucht was zwaar bewolkt, het had al flink geregend en dat deed het nog steeds, regen met zand. Over alles wat licht van kleur is lag een gele waas, ook over mijn wasgoed dat ik de avond ervoor buiten te drogen had gehangen. Toch even onwenning dat je niet op je terras kunt ontbijten. Wel een mooie gelegenheid om weer aktie te ondernemen. Ik heb mijn financiele plan en mijn plan van aanpak op papier gezet en met Colourworks, de drukkerij annex grafisch ontwerpburo, een afspraak gemaakt. Het wordt nu tijd om verdere stappen te gaan zetten, mijn keuze had ik gevoelsmatig al eerder gemaakt en het is me nu ook duidelijk dat het geen bevlieging was vanuit het euforische gevoel van de eerste maand, maar dat het een blijvend gevoel is. Ondanks de eerste barstjes is het me duidelijk dat mijn toekomst meer hier ligt dan in Nederland. Ook hier loop je natuurlijk tegen teleurstellingen aan, maar het lijkt of je er veel makkelijker overheen stapt. Bovendien zijn er meer kansen en mogelijkheden en het leven is veel leefbaarder.

Het leven is hier ook natuurlijk een slingerweg met soms hobbels en moeilijke bochten, waar niet, maar veel meer relaxter en nog veel socialer dan in Nederland, je leeft veel meer buitenshuis en onder de mensen. Het (b)lijkt ook dat je als vanzelf veel makkelijker gaat denken, op de Spaanse manier: komt het vandaag niet dan morgen wel, en: graag of niet. Kortom mijn beslissing wordt definitiever, als dat al kon, ook op het praktische vlak. Het enige wat me eigenlijk nog doet aarzelen is het besef dat ik Tom erg veel minder zal gaan zien door deze stap. Maar ook dat is relatief, hij is op een leeftijd dat hij zijn vleugels uitslaat en dit zou ook gebeurd zijn als ik in Nederland zou wonen en het is al gebleken dat onze band alleen maar nog hechter is geworden. Dit alles hebben Tom en ik ondertussen weer samen doorgenomen en dan blijkt maar weer eens wat een kanjer van een zoon ik heb, zijn reactie was: "Als jij dat wil doen moet je je hart volgen". Ik bedoel maar!! Alles bij elkaar dus weer een paar erg bewogen dagen, ter afronding en om mijn eerste Spaanse inkomsten te vieren heb ik John en Ailsa 's avonds uitgenodigd om samen te gaan eten in Tias bij "Las Vinias" tussen de Spanjaarden. Oh ja, van Dee heb ik ondertussen weer zo goed als een volgende opdracht binnen, het vernieuwen en restylen van de menukaart voor Royal, not bad. Ik wilde voorstellen om hem lekker opvallend te maken, pink of zo, maar dat zal wel niet hoeven, dat zal waarschijnlijk vanzelfsprekend zijn. Tot zover november, see you in december!