De afgelopen dagen heb ik gemerkt dat ik wat het solliciteren betreft beter een versnelling terug kan schakelen. Door de geweldige uitdaging die wellicht bij de Gazette op me ligt te wachten, merk ik dat ik in een andere richting totaal niet meer gemotiveerd ben. Dat straal je natuurlijk ook uit dus heeft het in mijn ogen voorlopig weinig zin om al te veel energie in verder zoeken te steken. Als die baan bij de Gazette niks wordt, maar daar ga ik dus niet van uit, kijk ik weer wel verder. Wat de voorbereiding op het volgende gesprek betreft ben ik al wel druk bezig geweest, ik wil daar goed beslagen ten ijs komen en proberen het gesprek naar mijn hand te zetten. Zelf het initiatief nemen en daarom heb ik ondertussen met de hulp van Ailsa een perfect Engels CV gemaakt en ben ik druk bezig om een portfolio te maken van mijn foto's, zodat ik kan laten zien wat ik te bieden heb.

Ik ben dus volledig gefocused op die baan en wil dat ook zo houden, volgens mij de beste benadering met de meeste kans op succes. Het zou nu al een flinke tegenvaller worden als dat op niets uit zou lopen, maar veel mensen hier in mijn omgeving zeggen dat het wel goed zit. Mocht ze niks in me hebben gezien dan had ze niet meer van haar en mijn tijd in een volgende afspraak gestoken. Erg bemoedigend dus, we zullen zien.

Gisteren hebben we twee van de vijf huizen op mijn verlanglijstje bekeken, het eerste zou misschien iets kunnen zijn, het tweede viel meteen al af, vreemde buurt, bij alle buren minstens twee luidruchtige honden, stinkend huis hoewel nog maar twee jaar oud, vieze keuken en noem maar op. Nee dat was het beslist niet, op naar de volgende ronde.