Als je vanuit mijn appartement naar de oceaan kijkt, zie je sinds vandaag net boven de horizon een okergele streep, een Calima. Dat betekent dat er in de afgelopen dagen in de Sahara een zandstorm is geweest. Het opgewaaide zand wordt dan in de hogere luchtlagen meegevoerd en afhankelijk van de windrichting ergens neergekwakt zoals dat bij jullie (klinkt wel goed he) in Nederland ook wel eens het geval is. Je kent dat wel, auto�s, ramen etc. bedekt met een gele laag.

Het is alleen zo dat als de wind deze richting op is, en het ziet er naar uit dat dit deze keer zo is, er onderweg nog zo goed als geen uitval is geweest, de afstand is tenslotte hemelsbreed maar een paar honderd kilometer. Er komt dus wel wat meer naar beneden als in Nederland. Morgen dus waarschijnlijk overal gele auto�s, vieze zwembaden en poetsende mensen. Verder gaat het allemaal prima en zoals gebruikelijk hier, op zijn elfendertigste. Vandaag zaterdag, heb ik niet erg veel ondernomen, ik weet me al aardig aan te passen aan het plaatselijke tempo. We zijn vooral bezig geweest met mijn internetaansluiting en dat wil allemaal nog niet zo vlotten. Het is hier niet zoals in Nederland dat je even naar een winkel stapt om de passende kabel, vaak moeten ze die handmatig maken of over laten komen van het vasteland, en zo ook in ons geval. Dus vandaar de vertraging, maar ook dat heeft weer zijn charmes, alles op zijn tijd en vooral het lijntje niet laten breken. Ma?ana ser? otro d?a. Voorlopig mag ik zoveel gebruik maken van de eigen aansluiting van John en Ailsa als ik wil, maar doe dat uiteraard maar mondjesmaat. Ik schrijf nu mijn stukjes vooruit in Word en ga dat een keer per dag plaatsen en mijn mail en reacties checken. Natuurlijk werkt dat ook, maar ik zal toch blij zijn als ik ook wat dat betreft helemaal selfsupporting ben en weer kan webben wanneer ik dat wil. Kan ik ook mijn favorieten bijlezen en is de wisselwerking weer compleet.