16 september 2004

Lost in chaos

Het is nu negen uur woensdagavond, ben helemaal uitgeteld na weer een erg korte afgelopen nacht en heb dus het plan vanavond vroeg in mijn mandje te kruipen. Dat zal dus, mezelf en mijn voorkeur voor de avonden kennende, waarschijnlijk toch weer wel tegen twaalven worden. Tot half vijf geen oog dicht gedaan, ben ten lange leste maar achter mijn flipflop gekropen om over nieuwe logs na te denken en de snel opeenvolgende ontwikkelingen van de laatste weken en alles wat er binnenkort aankomt nog eens op een rij te zetten. Ben daarna nog wel in slaap gevallen maar dat mag ook geen naam hebben, onrustig en veel en heftig gedroomd. Als het nou nog leuke spannende dromen waren geweest, maar nee hoor niks van dat, alleen maar chaotische korte flitsen van van alles en nog wat, vooral onrustig dus.

Komt waarschijnlijk door het bezoek gisteravond bij mijn moeder, een oom en een tante waarvan vooral hij denkt de wijsheid in pacht te hebben, terwijl ze nog nooit iets wat er veel toe doet meegemaakt hebben (in mijn ogen natuurlijk) en in een heel klein kortzichtig wereldje leven (idem). Net zo iets als wanneer de paus voorschrijft hoe wij (men) met elkaar wel of niet naar bed mogen. Waar vooral mijn haren recht van overeind zijn gaan staan is niet eens wat er uit hun mond kwam maar de hele houding en het daarbij horende betuttelende, belerende en denigrerende toontje. Yak! Het had in ieder geval weer veel ouwe zooi naar boven gehaald en daar baal ik van.