Het down-gevoel wordt met de dag wat minder, het heeft duidelijk zijn tijd nodig. Vooral 's morgens voel ik me groggy. Dat zal er wel mee te maken hebben dat 's morgens, bij een frisse opstart, de boel in mijn bovenkamer weer gedefragmenteerd is en al mijn gevoelens en gedachten weer zuiver zijn. In de loop van de dag zakt het beurse gevoel dan van lieverlee weer verder weg. Dat mijn keuzes nu "definitief" zijn merk ik ook aan andere dingen, zo is er tussen Antonio en mij nu eindelijk rust en het is weer als vanouds intens als we samen zijn. Volgens mij de eerste vereiste om verder te kunnen. Wat Barbara betreft komt er ook steeds meer duidelijkheid. Ik merk dat ze me graag wil zien als een soort vervanging van haar gestorven man. Ze wil die leegte opvullen en dat is natuurlijk begrijpelijk en logisch, maar ik kan en wil dat niet omdat ik nou eenmaal een heel andere persoon ben. Het enige wat ik voor haar kan en wil zijn is een speciale vriend met een schouder en een arm om om haar heen te slaan en waar ze tegenaan kan praten. Ze heeft er vooral moeite mee dat ze nu heel veel alleen moet opknappen, ze mist haar maatje. Als ze Helmut straks nog ergens een keer tegenkomt, krijgt hij, volgens haar eigen woorden, eerst een stevige trap met naaldhakken onder zijn kont en daarna houdt ze weer van hem. Gisteren schreef ik dat er oude dingen in me naar boven komen. Zo was dat de afgelopen dagen mijn ex Wim waarvan ik hier vorig jaar beloofd heb niet meer over hem te zullen schrijven. Hij was afgelopen oktober, toen mijn moeder een nieuwe knie heeft gekregen, degene die haar mede heeft opgevangen toen ze een aantal weken in een verzorgingshuis in Breda heeft gewoond. Hij was een van de zaken die een paar keer op mijn radar waren. Als dat gebeurt moet ik daar duidelijk iets mee en heb hem daarom gebeld. Het gaat hem goed, hij gaat per 1 november samenwonen met Herman, een Belg. Ons gesprek was goed, luchtig en open, het is duidelijk dat we allebei een definitieve en goeie punt achter een langslepend verhaal hebben gezet. Dit is dus ook weer choed zo. We hebben afgesproken kontakt te blijven houden, we zullen zien want dat is/was namelijk niet zijn sterkste punt en ik zie nu ook in waarom.