Het wordt merkbaar dat ik steeds meer vertrouwen en daardoor rust krijg, er komt van lieverlee steeds meer solide rust in mijn kop, lijf en leven. Ik krijg weer zin in van allerlei dingen, slaap rustig, droom vredig, heb weer energie, laat me niet meer van slag brengen en maak me steeds minder druk. Het maakt me niet meer uit of men me aardig vindt of niet, het maakt niet uit wat men van me denkt, heb mensen die mijn leven willen regelen niet meer nodig en merk dat ook. Er zijn weer afvallers die me niet begrijpen, zogenaamd bezorgd zijn, jaloers zijn(?), uit het oog uit het hart gevallen of om wat voor reden dan ook. Er komen ook nieuwe mensen voor in de plaats, want zo werken dat soort dingen nou eenmaal. Mensen die betrouwbaar, echt, eerlijk en direct zijn en die me nemen zoals ik ben. De afgelopen jaren van ruimen gaan hun vruchten afwerpen en lopen op hun eind, de boel staat weer op de rails. Het wordt nu ook tijd om weer aan de slag te gaan, de handen uit de mouwen te steken en heb daar ook zin in. Mijn plan is dan ook om dat, zodra ik eind september weer terug ben uit Nederland, serieus aan te gaan pakken. Wat het moet gaan worden maakt me eigenlijk niet zo veel uit. Ik heb ook geen "vaste" baan voor ogen, in mijn plan of doel denk ik meer aan het snabbeltoer/freelance idee met van alles en nog wat. Met mijn achtergrond, interesses en talenten kan dat ook. Ik kan heel veel kanten op, ben flexibel en stel geen al te hoge eisen. Het enige wat ik wel heel graag wil is dat ik mijn talen kan gebruiken en ben daarvoor hier tenslotte op de goeie plaats. Ik doe dat heel erg graag en spreek er ondertussen ook al een stuk of vijf aardig vloeiend. Ik zie wel wat het wordt, ik heb in ieder geval het vertrouwen dat ook dat wel choed komt en daarmee ben ik al halverwege.