29 juli 2005

Het lijkt me dat iedereen nu schijtziek is van mijn psychologische overpeinzingen en blikken over mijn schouder, ik in ieder geval zelf wel. Ik heb me voorgenomen het hier nu bij te laten, ik hoef mijn verleden niet meer op te rakelen en hoef ook eigenlijk vanaf nu niet meer het waarom van een heleboel dingen te weten. Ik heb het idee dat de strekking me toch wel meteen duidelijk zal zijn door mijn intuitie en meer afwachtende houding. Ik wil vanaf nu gewoon alles maar laten komen zoals het komt, zonder er meer dan nodig over na te denken of achteraf te gaan beredeneren. Of het zo in de parktijk ook werkt, geen idee, dat wordt vanzelf duidelijk. Mijn opzet is dus een echt nieuw boek te beginnen en daardoor zal mijn log er misschien ook wel anders uit gaan zien. Ik heb eerlijk gezegd nog geen idee of dat zo zal zijn. Het is vanaf het begin mijn bedoeling geweest dat mijn log mijn dagboek zou zijn en dat zal in ieder geval niet veranderen. Ik zou het zelf vanaf nu wat luchtiger, wat gevarieerder en nog alleen over nu willen hebben. Dat is tenslotte het enige wat echt belangrijk is. Het verleden is tenslotte onomkeerbaar voltooid verleden en morgen komt toch nooit. Om het helemaal compleet te maken, zit ik toch te broeien op een ander uiterlijk voor mijn log, wat vrolijker, levendiger. Ik ben een beetje uitgekeken op dat bruine en had daarom aan deze gedacht maar vind hem zelf nogal heftig en sappig. Ik br(kn)oei dus nog even verder tot het allemaal weer op zijn plaats valt zoals destijds met het huidige uiterlijk. Er komt van lieverlee al iets bovendrijven.