Woensdag is een ietwat vreemde maar ook weer productieve dag geworden. Vreemd omdat ik me de hele dag groggy heb gevoeld doordat ik in de nacht van dinsdag op woensdag hooguit een uur geslapen heb en in dat uur ook nog een, op zijn minst gezegd, indrukwekkende droom heb gehad. Ik kreeg een fataal hartinfarct. De dag is verder allemaal wel goed verlopen, werkplek ingericht, Spaanse les, de stad in voor een en ander en zo. De openbaring kwam eigenlijk pas �s middags en vooral �s avonds. Naargelang het tijdstip van de afspraak met Antonio namelijk dichterbij kwam, werd de tegenzin ervoor ook steeds groter. Ik had er absoluut geen zin in. Of dat nu kwam door alles heisa van de afgelopen tijd of dat mijn gevoel pas nu helemaal helder is, is me nog niet duidelijk. Uiteraard ben ik wel naar hem toe gegaan, maar ook dat was anders, wel goed maar veel afstandelijker. Misschien zijn mijn (onze) ogen nu pas echt helemaal open? Ik heb het voor mezelf nog niet helemaal helder maar dat komt vanzelf wel. Het kan natuurlijk ook zijn dat dit het einde van de verliefdheid is en het begin van het normale dagelijkse leven. Hoewel ik nooit het idee gehad heb echt verliefd op hem te zijn geweest, ik had er mijn koppie en ogen volgens mij meestal bij. Nou ja, ik heb in ieder geval wel het gevoel dat we weer op dezelfde frequentie zitten. Hij een stapje vooruit, ik een stapje terug, deze terugval in hevigheid hoort er gewoon bij en is ook goed zodat er nu stabiliteit is. Misschien is het zelfs wel zo dat ik door mijn �hartinfarct� in het algemeen nu wakker wordt uit een droom van een maand of zes/zeven. Dat het gewoon weer tijd is voor de dagelijkse realiteit in veel meer opzichten. Ook goed, ik kan daar voor mijn gevoel nu ook echt goed mee van start, het algehele basisgevoel kan niet beter, dat moest er uiteraard eerst zijn.

Verder hier niet veel schokkends te melden, het weer is nog steeds perfect, gisteren was zelfs erg warm, en met mij gaat het na een nacht ontzettend goed slapen ook weer zijn gangetje. De rest komt dan vanzelf, laat maar komen.