Het is nu twee uur in de nacht van zondag op maandag, weer een keer slapeloos dus. De tweede Reikibehandeling van zondag heeft blijkbaar een heleboel los gemaakt, twijfels over mijn keuzes en mezelf, onzekerheden, angsten en noem het maar op. Kortom vliegangst. Maar dat is ook goed, dat is ook wat ik wilde dat los zou komen. Ik wil dat al die dingen zo ver mogelijk uit mijn systeem zijn voordat ik terug ga. Bovendien zit ik sinds gisteren met een flink ontstoken oog. Bij het ruimen van een paar grote cactussen voor de zonnepanelen van het zwembad, is er wat van de cactusmelk in mijn linkeroog terecht gekomen. Het effect is hoogst onaangenaam en te vergelijken met de uitwerking als je na het schoonmaken van een Spaanse peper met je ongewassen handen door je oog wrijft, Mijn oog voelt alsof het in brand staat en het ziet er niet uit. Mijn oog en neus tranen en druppelen voortdurend. Wat het schrijven betreft is het me ook even onduidelijk, ik voel me overspoeld door allerlei tegenstrijdige gevoelens en wil me daar eerst doorheen worstelen. Ongerust hoeft niemand te zijn want ik weet dat dit erbij hoort, dat ik hier even doorheen moet en ook doorheen zal komen, ik wil me alleen daar even op kunnen concentreren en zo min mogelijk afgeleid worden door andere �verplichtingen�. Het kan dus best zijn dat het even stil gaat worden hier, maar voor hetzelfde geld vind ik morgen wel de inspiratie om te beschrijven wat er hier en nu met me gebeurd. Het schrijven is tenslotte ook een uitgelezen manier om dit weer helder en rustig te krijgen. We zullen zien!