De laatste van de dagen waarvan ik dacht dat ze het moeilijkst zouden zijn hebben we nu dus ook gehad, gelukkig. Vooral omdat deze me nog alles meegevallen is ook, in feite is het zelfs een heel erg leuke dag geworden. Zo zie je maar weer dat dingen vaak anders uitpakken dan eerst gedacht en dat met heel veel, zo niet met alles te leven valt. We zijn vaak flexibeler dan we van onszelf dachten. Mooie, wonderlijke, rare en ingenieus gebouwde schepsels zijn we toch eigenlijk. De dag van gisteren heeft me ook weer meer duidelijkheden gebracht en weer twijfels, van de weinige die er nog waren, weggenomen. Een van die duidelijkheden kreeg ik gisteren doordat ik voorgesteld werd aan Roger, een broer van Jean. Hij woont in Playa Blanca op een bungalowcomplex waarvan de meeste eigenaren zes maanden hier en zes maanden in Engeland of waar dan ook wonen. Zij zijn op zoek naar een �administrator� die voor hen de telkens terugkerende besognes opknapt zoals contacten met officiele instanties, regelen van gezamenlijke verzekeringen en onderhoud, betaling van binnenkomende rekeningen etc etc. Hij had het idee dat ik erg �useful� voor hen zou kunnen zijn en dat er een riante vergoeding tegenover staat. Dit zou naast mijn plannen voor een eigen toko een mooie start zijn en in ieder geval al een verzekering kunnen zijn van een vast inkomen. De dingen komen dus nog steeds als vanzelf naar me toe, van alles valt nog steeds op zijn plek en klopt. Volgens plan zou ik vandaag ook de offerte moeten krijgen van een van de verhuizers en kunnen we dus concrete dingen gaan afspreken. Het gaat er steeds meer op lijken dat de drie maanden die ik hiervoor had uitgetrokken, precies lang genoeg zijn geweest om alle antwoorden te krijgen die ik zocht en de zaken te regelen die ik hier en nu al kon regelen.
