Zaterdag was vooral een dag van bezinning, dat klinkt nogal zwaar misschien daarom houd ik het maar op laten bezinken. Dat heeft natuurlijk weer te maken met alles wat er hier de laatste tijd is gebeurd, deze keer gaat het vooral om het huis in Teguise. Het voelt nog steeds erg goed, het huis en de plaats passen me als een jas, daarom heb ik er ook een bod op gedaan, maandag hoor ik de reactie. Ailsa en John en ook ikzelf zie me daar wel, ik hoor daar gewoon.
Teguise, tot 1852 de hoofdstad van Lanzarote, is een van de belangrijkste culturele centra op het eiland geworden. De straten met oude herenhuizen, kloosters en pleinen vertellen duizend en een verhalen over de historie van het eiland. De schermutselingen tussen de Moren en de Christenen kenmerkten de geschiedenis van deze schitterende stad.
Sinds de jaren '80 is Teguise een beschermd gecombineerd architecturaal historisch en artistiek centrum en benoemd tot een van de oudste en mooiste plaatsen op de Canarische Eilanden, ze wordt door zowel de lokale bevolking als bezoekers beschouwd als een levend museum.
De "diabletes" (duivelsmaskers) van Teguise zijn het mooiste voorbeeld van de plaatselijke volkstraditie. Zij zijn het resultaat van geloof uit de laat 15de eeuw: een mengsel van inheemse en Christelijk elementen verbonden met hekserij die door de eerste Moorse en Afrikaanse slaven hier werd gebracht. Het masker van "diablete" verbeeld een mannelijke geit, het symbool van viriliteit en vruchtbaarheid.