Tuinieren gaat in Spanje toch wel heel anders en volgens onze begrippen een beetje vreemd. Planten die wij in Nederland in de huiskamer in het klein hebben staan en waar we enorm veel werk en aandacht in moeten stoppen om ze aan de praat te houden, worden hier als vanzelf enorme bomen of struiken. Zomergoed zoals geraniums kennen ze hier wel maar niet als zomergoed, dat groeit en bloeit gewoon het hele jaar door. Voor de meeste groenten kennen we in Nederland per jaar een zaai en oogst seizoen, hier doen ze dat gewoon drie keer per jaar. Zo staat er hier in de achtertuin een enorme cactusboom van zon vijf meter hoog en net zo breed, in Nederland koop je die in van die minipotjes en zijn ze als je geluk hebt een centimeter of tien hoog. De zijscheuten van die boom hangen over een muur die pas wit geschilderd is. Het probleem is dat een cactus de eigenschap heeft om voortdurend te bloeden, dat wil zeggen er komt sap uit gesijpeld. Nou is dat sap een soort gummiachtige substantie die erg kleverig en hardnekkig is, en dat viel dus doorlopend op die pas geschilderde muur. Die muur was binnen de kortste keren natuurlijk niet meer om aan te zien, vol vieze bruine, plakkerige strepen.

Conclusie: hij moest gesnoeid worden. Je zou zeggen dan ga je toch simpel met een snoeischaar of zaag aan de slag, nou zo eenvoudig is dat dus niet. Het is ongeveer hetzelfde als met een bot mes in een rubberen schoenzool proberen te snijden, geen doorkomen aan. Er moest dus groffer geweld aan te pas komen, kettingzaag dan: veel te gevaarlijk, dan maar proberen met harken en touwen die zijscheuten af te breken. Nou, dat hebben we geweten, als namelijk zo'n scheut afbreekt komt er gelijk een enorme hoeveelheid van dat kleverige witte vocht vrij. Toen we klaar waren hadden we zo goed als een wetsuit aan en konden we zo de surfplank op, schrobben dus.