22 december 2004

Laten we het eens hebben over Antonio Aragon Gotarradona, zijn naam is tenslotte al een paar keer gevallen en het wordt volgens mij tijd om wat meer over hem te vertellen. Antonio is erg bijzonder, althans voor mij. Uiterlijk is het een echte Spanjaard, donker van haar, al wat grijzend en kalend, ietsje langer als ik en beslist slanker als ik, zo'n 20 kilo. Innerlijk is hij, voor zover ik dat nu natuurlijk al kan beoordelen, the icing on the cake, een scheetje. Hij is rustig, wijs, sensitief en kalm, en ik heb voorlopig het idee dat we elkaar goed aanvoelen en aanvullen. Alle ingredienten zijn dus aanwezig, het klikt, er is chemie en er is fysieke aantrekkingskracht van twee kanten. Hij heeft natuurlijk ook een bewogen leven achter de rug met de nodige teleurstellingen, dat is nou eenmaal gewoon zo als je al wat ouder bent. We begrijpen veel van elkaar zonder al te veel woorden. We hebben afgelopen zondag dan ook afgesproken dat we een "pequeno relacion" hebben en dat we "pasito a pasito" willen ontdekken of er tussen ons een lange en hopelijk gelukkige toekomst kan zijn. Pequeno omdat het moment voor ons alle twee nog niet helemaal klopt, ik ben druk met het opbouwen van een nieuw leven en hij is nog druk met het definitief afsluiten van een oud verhaal. Eigenlijk komt dat dus hartstikke goed uit, het weerhoudt er ons alletwee van om te hard van stapel te lopen. Een van de redenen waarop het bij mij de vorige keren stuk is gelopen.

Ik wil niet weer dezelfde fouten maken. Toen was ik er, buiten dat ik te veel nieuws tegelijk toeliet in mijn leven, nog niet aan toe en dat werkt dus niet, althans niet bij mij. Mijn gevoel is overwegend erg goed, af en toe wat twijfels natuurlijk, maar ook daar is weinig mis mee, dat houdt je op de grond. Ik heb goede hoop want de omstandigheden en ikzelf zijn natuurlijk ook totaal anders. Voorlopig kunnen we ook gewoon niet te hard van stapel lopen, hij vertrekt vandaag voor een kleine maand naar zijn familie, daarna zien we elkaar een keer en dan vertrek ik weer naar Nederland voor nog onbekende duur. Ik laat me maar gewoon meevoeren met the flow, time will tell.