The flow was tot zaterdag nog steeds een wilde rivier, zoals Rian pas in een reactie alles wat er hier met me gebeurd pakkend omschreef. And I'm still going with it. Ik heb zelf het idee dat hij vanaf gisteren van lieverlee wat aan het kalmeren is, althans dat hoop ik eerlijk gezegd ook. Van mij mag het nu wat kalmer aan, zelf zou ik ook niet weten op welk gebied er nu nog turbulente dingen zouden kunnen gebeuren, maar je weet natuurlijk nooit, ik zie wel. Gisteren was een perfect dag, goeie stemming, goeie berichten vanuit Nederland, goed gezelschap hier, heerlijk rustig en zonnig weer, kortom genieten op alle fronten. Samen met Antonio heb ik volop van de dag genoten, een lange wandeling gemaakt en vooral veel gekletst. Ondanks het taalprobleem kunnen we met een mengeling van Spaans, Frans, en Italiaans op een behoorlijk niveau communiceren en elkaar duidelijk maken hoe we in het leven staan. Alles zit me mee, mijn geluk lijkt hier onuitputtelijk en ik krijg het nog op een presenteerblaadje aangeboden ook. Neem nou weer het appartement wat ik gehuurd heb. Op het eiland wordt ieder huis of appartement wat je koopt of huurt, gemeubileerd aangeboden. Bij het buro via wie ik nu ga huren was het drie jaar geleden dat ze iets ongemeubileerds tegengekomen waren. Ik bedoel maar. Ongeveer eenzelfde toevalligheid overkwam me toen ik ben gaan kijken bij het appartement. Er stond een Engelse verhuiswagen een inboedel te lossen, zij zijn gespecialiseerd in verhuizingen van de UK naar Lanzarote en bij navraag blijkt dat ze hun overslagpunt in Breda hebben. Alle details van hoe het bij hen werkt en wat het kost heb ik nog niet, maar ze garanderen wel dat je spullen binnen zeven dagen op hun plek zijn. Een ander voordeel is dat de mensen die je spullen uit elkaar halen en inpakken, dezelfde zijn die het hier weer in elkaar zetten en uitpakken. Ik heb ze ondertussen ook om een offerte gevraagd, ik ben benieuwd naar de verschillen met de Nederlandse verhuizers.

Alles bij elkaar komen de kansen en meevallers dus bij bosjes op mijn pad, ik zie het maar zo dat het bewijzen zijn dat dit gewoon zo moet zijn. Ik kan die kansen toch niet onbenut laten, wie weet zijn het mijn laatste wel. Dat hoop en verwacht ik eerlijk gezegd niet, maar het is zowiezo in mijn ogen een goede instelling om iedere dag te leven alsof het je laatste is. Alles er uit halen dus!!