Back to the future, CasaSpider schreef het al eerder in een van zijn reakties. das inderdaad de film waar ik in zit. Alles verandert per dag en ik laat me door alles rustig meevoeren, de ontwikkelingen stapelen zich op. Na mijn "gesprek" bij de Gazette, dat vanwege drukte en deadlines nog een paar dagen naar voren is geschoven, werd ik op het strand door Ailsa gebeld dat Gilbert, de eigenaar van The Property Warehouse, een van de grootste, zo niet de grootste makelaar op het eiland, DE perfect plek voor me had gevonden. Ik lag amper vijf minuten dus je ziet wel dat het leven hier ook niet echt over rozen gaat, de plicht roept ook hier en de dreiging van burnout loert ook hier overal.

Als een speer heb ik meteen mijn hele zooitje weer ingepakt en ben terug naar huis gereden. Totaal bezweet kwam ik daar aan, want ik moest eerst nog een flinke wandeling maken om bij mijn auto te komen. Daarna eerst samen een "cupper" (bak koffie) en op pad naar Guime, een plaatsje tussen Playa Honda en San Bartolome. Het bleek inderdaad erg de moeite waard te zijn wat hij had ontdekt, zeker vijf keer zo groot als het huis met de lampjes en ook nog goedkoper. Het is een oud typisch Canarisch huis tegen een heuvel, met over de hele voorzijde een grote brede veranda, die uitkijkt over Playa Honda, het vliegveld en de oceaan. Het is wel oud en stoffig, maar ik zou er na een flinke poetsbeurt zo met mijn koffers binnen kunnen stappen en wonen. Ontzettend ruim en met erg veel mogelijkheden en ruimte om het later eventueel uit te breiden met studio's, appartementen of wat dan ook. Weer meer food for thougts dus en ik kan het allemaal nog bijhouden ook, wat een feest! Ik ben benieuwd hoe mijn leven er over een maand of drie uit zal zien.