30 oktober 2004

In gedachten verzonken wandelend,

laat ik mijn sporen achter in het zand.

Turend in de verte, mijmerend....

voel ik de stilte op me heen.

Hoewel in mijn uppie,

voel ik mij hier toch niet alleen.....

Voel me gelukkig nu van binnen

ken vrede en heb eindelijk de rust

Alle pijn die ik moest overwinnen,

ebt langzaam weg, hier aan de kust.

Kan nu verder met mijn leven.

en wandel mijn toekomst tegemoet.

Ik loop door, zonder om te kijken.....

Mijn verleden.....het ga je goed.