Counting the days

Vandaag vooral de telefonist(e) uitgehangen , het blijkt dat m'n moeder mijn 06 nummer aan zowat heel Roosendaal en omgeving heeft gegeven, hij heeft tenminste vandaag nogal eens gerammeld. Buren, familie en vrienden hebben me gebeld om te informeren hoe het gisteren allemaal was gegaan en heb aan de meesten gelijk haar telefoonummer in het ziekenhuis gegeven. Heeft ze gelijk wat aanspraak en zijn de bellers ook meteen bij de bron. Hoorde van een van de bellers, een man die was gesteriliseerd, nog een leuke: "De trein rijd nog wel, maar er stapt niemand meer uit", had ik nooit eerder gehoord en vind hem wel spits, gelukkig hoeft onze "soort" over zulke ingrepen niet in te zitten, weer een voordeel..... Jeanne heeft me vanmiddag zelf nog gebeld, er zit waarschijnlijk iets niet goed in haar dikke darm, ze krijgt vrijdag daarom nog meer onderzoeken en is al ingeseind dat het waarschijnlijk op een operatie aan diezelfde dikke darm uit zal draaien. Lijkt mij nogal ingrijpend en heb er eerlijk gezegd ook eigenlijk een onbestemd gevoel bij. Door al die ziekenhuispraat en bezoeken vliegen de dagen wel nog extra snel voorbij en vergeet ik haast dat het voor mij nu ook aardig op gaat schieten, donderdag nog vijf weken, vandaag nog zevenendertig (37) dagen.